Jeugdhulp: normaliseren is nog geen preventie
Normaliseren en preventie worden in beleidsnota’s en in de jeugdhulppraktijk steeds vaker aan elkaar verbonden. Onderzoeker Rogier Kattenberg en associate lector Els Evenboer van de Hogeschool Windesheim vinden dat zorgwekkend.
Het Nederlandse jeugdhulpbeleid staat de afgelopen decennia bol van brede concepten, zoals normaliseren, pedagogische basis, pedagogische civil society, sociale basis en preventie. Het zijn concepten die een stip op de horizon aangeven, maar waarvan onduidelijk is hoe je die praktisch kunt realiseren.
Het populairste concept in jeugdhulpbeleid van de afgelopen tien jaar is normaliseren. Dat begrip is gekoppeld aan een juiste waardering, lees niet onnodig problematiseren van gedrag. Interessant is dat normaliseren zowel in gemeentelijk beleid als in de praktijk vaak wordt verbonden aan preventie. Valt normaliseren straks onder preventiebeleid? Moeten we hier ons zorgen over maken?
Preventie
Invulling van preventiebeleid hangt af van de lens waardoor je kijkt. In jeugdhulp- en onderwijsbeleid gebeurt dit voornamelijk door de individuele bril. Begrijpelijk, want preventie is van origine een medisch concept, en in eerste instantie gericht op hoe we ziektes kunnen voorkomen. Dat gebeurt vanuit een reductionistische kijk. Het medisch model heeft enkel oog voor de somatische oorzaken van problemen. De mens is een machine.
Lees het hele artikel op de website van Sociale Vraagstukken.