'Je hart aan zet': waarom medemenselijkheid onmisbaar is in beroepen rond opgroeien en opvoeden

Je hart aan zet

In het sociale domein – onderwijs, zorg, jeugdhulp, opvang – draait veel om regels, afspraken en protocollen. Ze bieden structuur en duidelijkheid, maar kunnen de relatie met kinderen, jongeren en hun ouders ook flink verstoren. Mirjam Stroetinga zet op 6 februari in op een bijzondere Doen-Sessie: ‘Je hart aan zet: werken vanuit medemenselijkheid’ dat vraagstuk centraal.

“In onze samenleving ervaren mensen enorme druk. De lat ligt hoog, alles moet snel en we staan er vaak alleen voor. Zeker waar het gaat om opgroeien en opvoeden is dat zorgelijk. Het is mijn missie om medemenselijkheid te versterken in de sociale beroepen. Want minder bureaucratie en meer liefs, brengt rust. En dat is hard nodig in onze voortrazende, veeleisende samenleving.”

Promotieonderzoek

Mirjam Stroetinga promoveerde in 2023 aan de Universiteit voor Humanistiek op het onderwerp samenwerken met ouders en opvoeders aan opvoeding in het basisonderwijs. Ze verzamelde praktijkverhalen van samenwerkingen die lukken en mislopen. “Een leraar die tegen een ouder kwetsbaar durft te zeggen: ‘Ik weet het even niet met je kind, wil je met me meedenken?’, geeft een vliegende start aan een samenwerking. Maar een leraar die blijft hameren op de schoolregel dat ouders niet mee de klas in mogen, zonder die ene ouder te vragen waarom hij steeds tóch met zijn kleuter meeloopt naar binnen, laat belangrijke kansen liggen.” Dan gaat het niet alleen om de kans op samenwerken aan de ontwikkeling van het kind, maar het bieden van laagdrempelige steun in de pedagogische basis.  

Medemenselijkheid als professionele kwaliteit

In haar Doen-Sessie op de Doen-Dag van netwerk Met Andere Ogen op 6 februari 2025 verkent Stroetinga hoe je meer kunt werken vanuit je hart in je professionele relatie met kinderen, jongeren en hun ouders en opvoeders. Dat klinkt misschien zacht, maar het is volgens haar pure noodzaak. “We hebben met elkaar het idee dat we dingen het beste op kunnen lossen door nóg meer te regelen en af te spreken. Maar het beste uit mensen halen begint vaak met contact van mens tot mens, een arm om een schouder, een luisterend oor. Daar mogen we echt meer van doen als professionals.” 

Ontspannning bieden

“Afwijken van afspraken en protocollen kan heel professioneel zijn”, stelt zij. Ze geeft een voorbeeld. Een alleenstaande vader was steeds te laat op school met zijn kind. In een gesprek hierover met de leerkracht vertelde hij dat zijn kind epileptische aanvallen kon krijgen als de spanning opliep. Daarom durfde hij zijn kind niet te veel aan te moedigen ’s ochtends. De leerkracht besloot het anders te doen. Ze sprak met de vader af dat te laat komen vanaf nu goed was. Het grappige gebeurde: het kind kwam nooit meer te laat. Dit soort ontspanning rondom opgroeien en opvoeden kunnen professionals bieden. En daarmee doen ze ouders en kinderen goed. En maken ze een belangrijk verschil in onze samenleving.” 

Onontgonnen terrein

De Doen-Sessie op de Met Andere Ogen Doen-Dag wordt geen gewone lezing, want Stroetinga belooft dat ze met de deelnemers op een “gezamenlijke expeditie” gaat. “Er is aandacht voor wetenschap én je eigen ervaringen. Er zijn geen snelle antwoorden, want dit is onontgonnen terrein,” zegt Stroetinga. “Juist daarom moeten we het samen verkennen. Want wat bezielt de professional om te handelen vanuit medemenselijkheid? Hoe kunnen we medemenselijkheid een hoofdrol geven in ons werk, zodat kinderen rustig kunnen opgroeien, ouders kunnen ontspannen in hun ouderschap en professionals kunnen werken vanuit de essentie van hun vak?” Ze voegt er lachend aan toe: ”Dat zijn toch super fascinerende vragen? Pionieren maar!” 

 Schrijf je in voor de Doen-Dag.